Miła kobietko .Pragniesz w ten sposób ulec ? Spanking BDSM Bondage / Warszawa

wyciągał ze spodni pasek, a ja wiedziałam, że może to oznaczać tylko jedno. “Będzie mnie bił.” - przemknęło mi przez myśl na moment przed tym, nim spadło na mnie pierwsze uderzenie.

Skórzany pas bezlitośnie smagał moje półnagie ciało. Stachu nie próbował nawet celować, brał potężny zamach za zamachem i po prostu walił mnie na odlew. A lał mnie tak mocno, tak brutalnie i zapamiętale, że moja obnażona skóra pękała pod kolejnymi razami. Każde kolejne uderzenie wiązało się z ostrym, przeszywającym bólem, który wkrótce zlał mi się w jedno, zdające się ciągnąć w nieskończoność cierpienie. Jedyne co mogłam w takiej sytuacji zrobić, to zwinąć się kłębek i próbować przeczekać, aż minie mu gniew.

W końcu przestał mnie bić, lecz wcale nie dlatego, że minęła mu złość. Gdy odważyłam się na niego spojrzeć dyszał ciężko, ręką trzymająca pas trzęsła mu się spazmatycznie, a z czoła obficie spływał pot. W oczach Stacha wciąż jednak tliła się dzika furia, a twarz wykrzywiał wściekły grymas. Najwyraźniej więc tylko się zmęczył i postanowił zrobić sobie krótką przerwę na podziwianie swego makabrycznego dzieła. Wszystko to bez wątpienia oznaczało, że jeśli natychmiast czegoś nie zrobię, to wkrótce znów zacznie mnie bić.

Postanowiłam wykorzystać podniecenie mojego oprawcy, które - sądząc po jego wyprężonym do granic możliwości kutasie, było równie silne co targająca nim złość. Podniosłam się z trudem na kolana i ignorując towarzyszący każdemu ruchowi ból, ruszyłam na czworaka w stronę Stacha. Rzuciłam mu się do stóp i zaczęłam zasypywać je pocałunkami. Skomlałam przy tym o litość, na zmianę przepraszałam go i dziękowałam za udzieloną mi lekcję pokory. Początkowo tylko mnie wyzywał, ganił i odsuwał od siebie nogą niczym niesfornego psa. W końcu jednak nieco złagodniał, a ja zaczęłam prosić go o kolejną szansę.

Zdawałam sobie sprawę, że tylko doprowadzając go do spełnienia uniknę kolejnych bolesnych razów. Poza tym wciąż pragnęłam jego ogromnego penisa, a lanie które otrzymałam, paradoksalnie tylko jeszcze bardziej mnie na niego nakręciło. Wiedziałam, że sobie na to wszystko zasłużyłam - na każdy jeden cios pasem, na każde wyzwisko. Dobra suka nigdy nie powinna odtrącić kutasa swego Pana, nawet jeśli ten miałby rozerwać jej cipę na strzępy. Chciałam się teraz zrehabilitować i dogodzić Stachowi tak, aby zatrzeć złe wrażenie. Dlatego autentycznie się ucieszyłam, gdy dozorca wreszcie spuścił nieco z tonu.

Po dłuższej chwili marudzenia Stachu oznajmił mi, że w drodze wyjątku może jednak da mi kolejną szansę. Przypuszczam, że na jego decyzję mogła mieć wpływ moja bezgraniczna uległość, która najwyraźniej podniecała go na równi z cierpieniem jakie mi zadawał. Zaraz jednak zaznaczył, że jeśli tym razem znów “spieprzę sprawę”, to będę tego żałować do końca życia. Doskonale zdawałam sobie sprawę, że wcale nie blefował, dlatego postanowiłam zrobić wszystko, aby tym razem nie sprawić mu zawodu. Aby go zadowolić i jednocześnie uniknąć “pęknięcia”, musiałam jednak zmienić nieco podejście.

Poprosiłam Stacha aby się rozluźnił i pozwolił mi się sobą zająć “po mojemu”. Początkowo pomysł niezbyt mu się chyba spodobał, ale przekonałam go mizdrząc się do niego niczym kotka w rui i obiecując rozkosze, jakiej “nawet sobie nie wyobrażał”. Zgodnie z moją sugestią rozebrał się i położył się na plecach na podłodze, a wtedy ja zabrałam się do roboty. Bez zbędnych ceregieli zrzuciłam z siebie resztki odzienia, wsadziłam sobie dłoń do ust i zaczęłam penetrować nią własne gardło. Ślinę z pobudzonych w ten sposób ślinianek wypluwałam wprost na nabrzmiałego penisa Stacha.