Spanking Na kolana i wypnij tyłek. Wykonała rozkaz. poczuła klepnięcie na pośladku, potem kolejne.. / Warszawa

Po kilku minutach bezlitosnej chłosty zaczęła nawet czuć lekkie szczypanie.
Tak, Pan mówił że rozkosz mniejsza ból zadawanych razów, to chyba właśnie był ten efekt…

Starała się usilnie odczuć tą znieczulającą przyjemność, lecz czuła jedynie swędzenie tu i tam…

Tymczasem Pan, świszcząc narzędziem destrukcji rytmicznie uderzał jej odsłonięty tyłek, lekko go rumieniąc w miarę symetrycznie z obu stron.

Jego oddech stawał się coraz szybszy i urywany, była przekonana że podniecenie Pana musiało już sięgać szczytu, gdy nagle usłyszała za sobą głośne charczenie.



Odwróciła głowę w kierunku przyćmionego patyną lat okna dziękując opatrzności za to, że nic się nie stało.
– Masz dość, suczko?
– Tak Panie – odpowiedziała posłusznie, myśląc jednak z nadzieją o kilku narzędziach jakie przywiozła w walizce.

– Zrobiłaś to co ci kazałem, niewolnico ?
– Tak Panie, jestem gotowa zgodnie z Twoim rozkazem.

Wiedziała, o co Mu chodzi.
Posłusznie wyeksponowała gładko ogolone łono, rozszerzając nogi i wypinając wysoko zaróżowiony tyłek.

Dotknął jej kobiecości drżącą ręką, a na Jego bokserkach w pingwinki rozkwitł wilgotny kwiat spełnienia.

– Panie? – zapytała niepewnym głosem, niepokojąc się co będzie następne.
– Ekhm… przywiozłaś? – chrząknął niewyraźnie.
– Tak Panie! – z radością i nadzieją w głosie ożywiła się i sięgnęła do walizki.

Rozpinała po kolei zamki, by wkrótce pozwolić wieku się podnieść.
Zawahała się sięgając wgłąb…

– Panie, co wyjąć?
– Zaskocz mnie – odszepnął widocznie znów walcząc o oddech.

Sięgnęła głęboko, dłonie prześlizgnęły się po kilku różnej wielkości wibratorach, palce musnęły knebel i po chwili zastanowienia dołączyły go do podawanego Panu bata.

Podała go w klasycznej pozycji uległości numer 35, której nauczył ją Pan.

Gdy z lekka przemoczone pingwinki znalazły się na wysokości jej głowy poczuła jak dłonie Pana odbierają narzędzia które Mu podała.

– Wstań,
– Ale… Panie…
– Wstań niegrzeczna kobietko ,

Tym razem nie czekała na kolejne zachęty i posłusznie stanęła przed Nim, z kornie pochyloną głową.

Wyciągnął wysoko w górę ręce i już po kilkunastu minutach udało Mu się zapiąć knebel , z czarną kulką ściśle wypełniającą jej usta.
Kilka włosów przyciętych pod metalowymi sprzączkami jedynie zwiększyło jej pokorę i – sądząc po wydawanych jękach – musiało sprawić przyjemność.

– Połóż się na stole, i wypnij.

Posłusznie spełniła polecenie opierając piersi na papierowych serwetkach, aż wyciągnięte ręce chwyciły za krawędź mebla, odkrywając pod nią kilka przyklejonych grudek, które rozkruszyły się wpadając pod paznokcie.

Jej odkryty tyłek był teraz zwrócony w stronę drzwi pokoju, gdzie pod błyszczącym segmentem stał Jej Pan, trzymając w ręku krótki bat.

Chwila ciszy dłużyła się niemiłosiernie, każąc przypomnieć długie godziny rozmów, w których szczegółowo opisywał swój kunszt oprawcy. Jej skóra, wystawiona na Jego wzrok mrowiła w oczekiwaniu.

.

Trwało kolejną chwilę, gdy kolejne razy skórzanego narzędzia bolesnej rozkoszy dosięgnęły jej tyłka, strącając po drodze jedynie kilka ceramicznych figurek.
Poczuła rozkoszne ciepło, promieniujące z pręg rosnących na jej gładkiej skórze.
Każde kolejne uderzenie było celniejsze, niektóre naprawdę zaczęły sprawiać jej ból.
Zacisnęła zęby szykując się na więcej, gdy dobiegł ją ryk zza drzwi.